Binnenkort op Mooimuziek

» Verboden Muziek
» De Hemelse X Factor van Rebecca Ferguson

gepubliceerd op zaterdag 31 januari 2009

Folklegende John Martyn, 11 sep 1948 – 29 jan 2009

In de zestig jaar dat John Martyn leefde heeft hij zijn stempel achtergelaten op de muziekwereld. Zijn carriére duurde ruim veertig jaar en in die tijd heeft hij twintig studio albums uitgebracht. Ook werkte de Britse singer-songwriter en gitarist samen met onder meer David Gilmour, Phil Collins, Billy Mundi (drummer van Zappa's 'Mothers of Invention'), Eric Clapton, reggae producent Lee Perry en Nick Drake.

Uit de "Transatlantic Sessions series 1" (1995/1996), John Martyn samen met Kathy Mattea: "May You Never"


info:
John Martyn's website



Lees verder/Read more
»

Geen geld, minder Bach

Hoes van 'Bach - 4 Orchestral Suites' van Ton Koopman en het Amsterdam Baroque Orchestra Hoes van "Bach - 4 Orchestral Suites" van Ton Koopman en het Amsterdam Baroque Orchestra
Zelfs Bach lijdt onder de kredietcrisis: deze week werd bekend dat het Amsterdam Baroque Orchestra (ABO) door minder overheidsubsidie als gevolg van de crisis een tournee met de Matthäus Passion van Johann Sebastian Bach heeft moeten annuleren. Op 1 april zou de kick-off van de tournee - onder leiding van Ton Koopman - plaatsvinden met een uitvoering in het Concertgebouw in Amsterdam.
Niet alleen krijgt het gezelschap minder overheidsubsidie, ook heeft een van de hoofdsponsors afgehaakt. Hierdoor zijn de kosten niet meer op te brengen.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op woensdag 28 januari 2009

Rotterdam vs Amsterdam

Wapen van de stad Rotterdam Wapen van de stad Rotterdam
Wapen van de stad Amsterdam Wapen van de stad Amsterdam
Deze blog is natuurlijk niet de plek om de eeuwenoude rivaliteit tussen Rotterdam en Amsterdam aan te pakken. Maar als Rotterdammer vallen sommige dingen mij wel meer op. Nu ken ik de vele voordelen van Rotterdam natuurlijk al lang, maar het lijkt er op dat eindelijk ook Amsterdam zelf die door begint te krijgen. Zo kopt de Volkskrant site vandaag "Amsterdam krijgt in 2011 zijn eigen Ahoy".

Zowel Amsterdammers als Rotterdammers begrijpen instinctief hoe ridicuul deze kop is.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op dinsdag 27 januari 2009

Antony en de Johnsons treden op tijdens Holland Festival

Zo gaat dat soms: je schrijft over een artiest en een paar dagen later wordt bekend dat diezelfde artiest binnenkort een concert geeft. En dan nog wel in Nederland. Tijdens het Holland Festival, dat plaatsvindt van 4 tot en met 28 juni, geven Antony en de Johnsons een optreden onder begeleiding van het Metropole Orkest. Dit doen ze ter afsluiting van de tour ter promotie van de nieuwste CD "The Crying Light".
Op 3 maart start de kaartverkoop voor het Holland Festival.

gepubliceerd op zaterdag 24 januari 2009

De traagheid van een duiker

Hoes van Arc of a Diver van Steve Winwood Hoes van "Arc of a Diver" van Steve Winwood, uit 1981
Van verschillende kanten hoor ik dat Mooimuziek traag is met laden. Een van de oorzaken daarvan is de grootte van de plaatjes op de pagina's. Ik ben bezig om dat te verhelpen en binnenkort zou de site een stukje vlotter moeten zijn. Nog even geduld alsjeblieft.

Ik neem je vandaag mee terug naar 1981. Ik was 20 en was bepaald niet zo music-savvy als ik nu ben.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op vrijdag 23 januari 2009

Jeff Buckley is herrezen en hij heet Antony and the Johnsons

Foto van Antony and the Johnsons tijdens een optreden Antony and the Johnsons tijdens een optreden met Charles Atlas. Foto: Richard Termine
Vervreemdende en verstilde muziek, waarbij ik in gedachten word verplaatst naar een bergtop in Schotland, uitkijkend over de mistige bergtoppen in de verte. Teruglopend naar mijn kleine cottage aan de ruige kust zie ik in de mistflarden in de verte de gestalte van een rijzige, eenzame figuur in lange donkere gewaden, die zingt met een betoverende stem, begeleid door het geluid van piano, viool, harp, fluit en een enkele harmonica.

De stem van Antony (volledige naam: Antony Hegarty) deed mij meteen denken aan Jeff Buckley. Sterker nog, als je niet beter weet zou je denken dat Buckley is herrezen uit de dood. Ik vind het prachtig, al zullen er velen zijn die het niet kunnen aanhoren, afgeschrikt door de bijna plakkerige melancholie en niet alledaagse orkestratie. Verder dan de stem en het ietwat melancholieke dat ook op Buckley's albums is te horen gaat de vergelijking trouwens niet.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op donderdag 22 januari 2009

Reünie van The Faces?

The Faces The Faces in 1970, v.l.n.r. Ian Mc Lagan, Ron Wood, Ronnie Lane, Rod Stewart, Kenney Jones
Een aantal Britse media kwam de afgelopen dagen met het nieuws dat The Faces, de bekende rockband uit de jaren zeventig, weer samenkomen. De plaats van de in 1997 overleden bassist Ronnie Lane zal naar verluidt worden ingenomen door Flea, bassist van de Red Hot Chili Peppers.



Lees verder/Read more
»

Acht jaar

Barack Obama en Miles Davis "A mashup of Barack Obama and Miles Davis", afbeelding: Barack Obama en Miles Davis
Acht jaar lijkt een lange tijd. Wat zeg ik... acht jaar IS een lange tijd. We hebben er net acht jaar George W. Bush op zitten, acht lange jaren. En toch is het allemaal erg relatief. Ik denk niet dat er tegenwoordig iemand is van achttien jaar of ouder die zich niet als de dag van gisteren kan herinneren dat de Twin Towers in New York werden aangevallen, of het moment waar hij was toen hij daarover hoorde. En over acht jaar zal er niet één Amerikaan zijn van achttien of ouder die zich niet als de dag van gisteren de verkiezing en inauguratie van de eerste zwarte president van de Verenigde Staten zal kunnen herinneren.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op maandag 19 januari 2009

DJ Monkey: "We just do what we feel, and that is what we do"

In mijn laatste contact met Joey Alkes (zie het artikel over het jubileum optreden van "Back to Basic") had ik hem toegezegd aandacht te zullen schenken aan DJ Monkey. Sinds die tijd verwachtte ik een pakje uit Amerika met een CD met wat MP3-tjes erop. Wat ik daarentegen kreeg was een dik pakket met 3 muziek-CD's, een DVD met de film "W the Movie", een CD met foto's en documenten, een CD met de video "God is an Underachiever", een aanklacht tegen het vele onrecht in de wereld afkomstig van de CD "3rd World War", en een stapel lectuur met recensies uit Amerika.

Poster van DJ Monkey DJ Monkey, met de klok mee vanaf linksboven: Lil' TipToe (Jamal Cryer), Count Daddy-O (Mitch Rafal), Mick McMains, Joey Alkes, "MR1" (Jeremy Roth)




Even sloeg de schrik me om het hart toen ik het postpakket uit Californië, USA openmaakte. De naam DJ Monkey, gecombineerd met een CD-hoes met opgestoken middelvinger, songlyrics met de woorden "Democrats, Republicans - what's the fucking difference? / They're all puppets or whores" (uit "Big Oil" van de CD "another evolution"). Toch niet weer de zoveelste rapper/hiphop artiest die vaste voet op het Europese vaste land probeert te krijgen met een onderhand uitgeknepen genre?

...stijlen en invloeden worden door DJ Monkey samengevoegd, zoals je verschillende kleuren verf mengt tot een geheel nieuwe kleur...

hoes van 'another evolution' "another evolution", uit 2003
Bij de eerste klanken werd duidelijk dat ik me onnodig zorgen had gemaakt. Met een eigenzinnigheid die in hun muziek en teksten te horen is zet DJ Monkey je makkelijk op het verkeerde been. De muziek op de albums "another evolution" (in 2003 uitgebracht op Alkes' eigen onafhankelijke label Airborne Monkey Records) en "3rd World War" (2006) is niet alleen toegankelijk, maar ook gewoon goed en lekker.

In welk genre hoort de muziek van DJ Monkey dan thuis? Dat is een goede vraag. Ja, ik hoor rap, ik hoor wat hiphop, ik hoor soul, ik hoor jazz, blues en zelfs rock. Bovendien hoor ik veel gesproken tekst, soms à la Lou Reed, soms in een echte rap, soms gewoon gesproken. En natuurlijk hoor ik ook gezang. Al die stijlen en invloeden worden door DJ Monkey samengevoegd, zoals je verschillende kleuren verf mengt tot een geheel nieuwe kleur. En ergens in deze regenboog van muziek zit het woord 'urban', maar of dat nu urban-rock, urban-jazz, urban-soul of urban-iets-anders is, daar ben ik nog niet uit.
Joey Alkes zegt hierover het volgende: "Categories? We just do what we feel, and that is what we do. I personally don't understand the Hip-Hop tag myself. What I do accept is alternative rap/slam poetry -classical rock and jazz as what we lean to."
De CD "Corporate Oil War" uit 2008 is een 'Election Year Special Ltd Edition Compilation' met nummers van de eerste twee albums. De opbrengsten hiervan kwamen ten goede van de campagne van Barack Obama. Het is een uitstekende kennismaking met de muziek van DJ Monkey, maar gezien de aanduiding 'Special Ltd Edition' waarschijnlijk moeilijk te krijgen, met name buiten Amerika.

I personally don't understand the Hip-Hop tag myself. What I do accept is alternative rap/slam poetry -classical rock and jazz as what we lean to.

Joey Alkes, DJ Monkey

De instrumenten die ze gebruiken zijn akoestische gitaar, elektrische gitaar, keyboards, piano, bas, saxofoon, viool, percussie en draaitafels en daarnaast nog stemmen, zowel spraak als zang (dat laatste op "3rd World War" meer dan op "another evolution"). En die soms wat merkwaardige combinatie werkt verbazingwekkend goed.
Op het ene nummer hoor ik de lekker scheurende geluiden van een rock gitaar, het andere begint met een heerlijke jazzy saxofoon en weer een ander nummer laat alleen een akoestische gitaar en gezang horen. Het nummer "The Hum" begint met een laid-back combinatie van viool, bas, sax en gitaar en de gesproken stem van Joey. De wereld van DJ Monkey is een wonderlijke wereld die een geheel nieuw en eigen genre toevoegt aan de wildgroei van muziekgenres. Maar als dit het begin is van een nieuw genre, dan ben ik een 'follower'.

hoes van '3rd World War' "3rd World War", uit 2006
Persoonlijk vind ik "3rd World War" sterker dan zijn voorganger. En hoe vaker ik hem draai, hoe beter ik hem vind. Er staat werkelijk niet één zwak nummer op. Maar er steken er een paar nog net even bovenuit: het nummer "Hard Times NYC" kan wat mij betreft geclassificeerd worden als een echt rock nummer, dat niet misstaan had op een Lou Reed album, gecombineerd met tropische percussie. "All Else Is Shadow" is weer een cross-over van rock, jazz en rap en bovendien zeer geslaagd (ik zou durven zweren dat ik Bowie-invloeden hoor in de zang, maar nu overdrijf ik misschien). En "Love Knows No Color" is ook al zo'n sterk cross-over nummer met een goed tekst en uitstekende muziek. En dan moet ik ook "God Is An Underachiever" nog noemen!
Ze behoren nu al tot mijn favorieten! Vergeet hierdoor trouwens vooral "another evolution" niet, want ook dit album is het meer dan de moeite waard beluisterd te worden!

None of us could have predicted that a Harvard trained, world conscious man such as Barack Obama had a hair-of-a-chance of becoming the President of the U.S.

DJ Monkey's Joey Alkes DJ Monkey's Joey Alkes
De teksten zijn zeer sociaal geëngageerd, zonder grof te worden. Zo hoor je in het nummer "3rd World War" een aanklacht tegen de oorlog, die gevoerd werd terwijl weinig tot geen aandacht werd besteed aan sociale problemen in Amerika: "We're going to war / on the backs of the poor".
In het nummer "Big Oil" (van "another evolution") zingt Mick McMains "Democrats or republicans / What's the fucking difference? / They are all puppets or whores".
Dat vorig jaar toch de campagne van Obama werd gesteund legt Joey per e-mail als volgt uit: "When that was written, and Mick actually wrote the lyric on "Big Oil"(one of his few lyric writes), it was in 2003. None of us could have predicted that a Harvard trained, world conscious man such as Barack Obama had a hair-of-a-chance of becoming the President of the U.S.then. Many progressives were disappointed in the Democrats at that time. We will see if anything really changes, but Barack Obama's rise transcended that disappointment for many of us. Just the fact that a black man could become the President of the U.S. is huge for evolved people planet-wise. We included Big Oil in the release of COW because it has been one of our talked about songs off that debut, and because it still holds true for the most part. I have always felt, myself, that evolved and educated people must change their views and their behavior with new evidence. Football teams that are succesful change their tactics at half-time to reflect what they have learned from the opposition in the first half. We as an act do support Barack Obama, for whatever that value is to him and his administration. The Democrats as a party???"

Voor de 'South Bay Music Awards', in het leven geroepen om de aandacht te vestigen op aankomende onafhankelijke artiesten in de 'South Bay Area' in het noorden van de staat Californië, is DJ Monkey in 2009 genomineerd in twee categorieën, namelijk 'Muziek Video van het jaar' voor de video "3rd World War" en voor 'Hiphop artiest van het jaar'.
De bekendmakingen van de winnaars en de uitreikingen zullen plaats vinden op 21 februari aanstaande.

Met DJ Monkey slaat muziek naar mijn idee een weg in die voor het eerst in tijden weer eens echt nieuw en opwindend aanvoelt.

Verras jezelf en koop deze CD's!

info:
Informatie van Allmusic Guide over DJ Monkey.
Op djmonkey.tk staat een overzicht van recensies, biografieën, foto's, interviews en nieuws omtrent DJ Monkey.
Alle in het artikel genoemde CD's zijn uitgebracht op het label Squid Music.
Op de site van Squid Music is een interview gepubliceerd dat ROCKWIRED had met Mick McMain en Joey Alkes.
Recencie over DJ Monkey op Garage Radio.
Myspace van Joey Alkes.
De video "God is an Underachiever" is ook te zien op Youtube; een waarschuwing is op zijn plaats - er komen schokkende en indringende beelden in voor.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op zondag 18 januari 2009

Veel plezier met de Nationale Entertainment Card

De Nationale Entertainment Card, Het Leukste Cadeau Van Nederland
Voor een IT klusje kreeg ik onlangs een CD-bon van 100 Euro. Nu is dat altijd wel fijn om te krijgen, maar vooral als je sinds januari zonder werk zit (kijk eens op LinkedIn; schaamteloze zelfpromotie mag immers op mijn eigen blog!).

En dan begint het zoeken en kijken en luisteren. En eigenlijk wilde ik alles ook nog in één dag uitgeven, want, zeg nou zelf, wat is er leuker dan 's avonds na een dag struinen langs Rotterdams betere CD zaken met vijf of zes nieuwe CD's thuiskomen?

Uiteindelijk ben ik daarin uitstekend geslaagd. Een opsomming:



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op zaterdag 17 januari 2009

Boz Scaggs, Speak Low - in één woord prachtig

Vorig jaar kondigde ik hem al aan, het nieuwe album van Boz Scaggs, "Speak Low". Het album is nu al weer een kleine drie maanden uit en afgelopen vrijdag kocht ik 'm van een CD-bon die ik aan een klusje had overgehouden.

Eigenlijk kan ik het kort houden: houd je van Boz, koop dit album dan. Houd je van jazz klassiekers, koop dit album dan. Houd je simpelweg van prachtige muziek, koop dit album dan.

Boz Scaggs en producent en arrangeur Gil Goldstein over "Speak Low"

Voorlopig staan op zijn site alleen nog maar concerten aangekondigd in april in Amerika, maar ik ben best bereid een handtekeningenactie te beginnen om hem over te halen ook weer eens naar Nederland te komen.

Boz Scaggs zingt het nummer "Save Your Love For Me" van het album "Speak Low" in de ochtendshow "Second Cup Café" (zie ook de website van CBSNews) van CBSNews. Hij praat kort met Erica Hill en Chris Wragge over zijn inspiratiebronnen en onder andere over zijn klassieker "Lowdown" ("it just wears well. They all come and go").



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op woensdag 14 januari 2009

Abbey Road, The End

The Beatles, Abbey Road "Abbey Road" van The Beatles, uit 1969
Indachtig mijn eigen advies eens iets te draaien dat al een tijdje stof staat te vangen in je platenkast, zette ik vanmorgen "Abbey Road" op van The Beatles. Waarom draai ik dat toch niet vaker? Want tjongetjonge, het blijft toch verschrikkelijk knap, dat laatste album van de vier Liverpudlians. Luister alleen maar eens naar "The End".
Ringo Starr wordt vaak neergezet als de minste van de vier en wellicht klopt dat in compositorisch opzicht wel, maar hij was toch echt de juiste drummer op de juiste plaats. In "The End" geeft hij een uiterst simpele, maar evenzo briljante drumsolo weg. En McCartney, Harrison en Lennon spelen om beurten een gitaarsolo, die tegenwoordig op een Franz Ferdinand CD niet zou misstaan, abrupt beëindigd door een staccato piano en, daarna,



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op zondag 11 januari 2009

Zanger Dave Dee, 17 dec 1941 - 9 jan 2009

In 1969 verliet Dave Dee de band om een solocarrière na te streven. Sinds 1990 traden "Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich" echter weer met enige regelmaat op. Dat zal nu definitief niet meer gebeuren. Dave Dee was de artiestennaam van Dave Harman. Harman overleed op 9 januari op 67-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Londen. Hij leed al jarenlang aan kanker.

Dave Harman, aka Dave Dee met het beroemde nummer "Xanadu" uit 1968, in 2005 ...


... en met de hele band in het Engelse programma "Blue Peter", in 1965, met het nummer "Hold Tight"... luister naar die lekkere gitaartjes!



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op vrijdag 9 januari 2009

Stooges drummer Ronald Franklin Asheton, 17 jul 1948 - 6 jan 2009

Er zijn twee groepen die bekend zijn geworden met de naam 'The Stooges'. De eerste wordt zich door nog maar weinigen herinnerd. En eigenlijk heetten die ook 'The Three Stooges': in de jaren '20 vormden drie Joodse acteurs de komische vaudeville groep 'The Three Stooges'. Ze werden voornamelijk bekend om hun wat harde slapstick comedy, aangezet met vlotte one-liners en waanzinnige verhaallijnen.

Waar de 'Three Stooges' hun naam vestigden in de film- en slapstick geschiedenis, hebben de Stooges waar Ron Asheton toe behoorde hun plek verdiend in de muziekgeschiedenis.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op woensdag 7 januari 2009

Porgy & Bess, 1951

Ik schreef al eens eerder een artikel over Billy Stewart's waanzinnig swingende versie van het nummer "Summertime" uit Gershwin's "Porgy and Bess". Afgelopen weekeinde tike ik - in de eerste echte Nederlandse wintertime sinds een paar jaar - op de Rotterdamse markt voor 5 Euro een prachtig vinyl album met 3 LP's op de kop van datzelfde "Porgy and Bess". Dit album bevat de complete opera, inclusief libretto, uit 1951 in een prachtige hoes met schitterend artwork van de hand van Lewis Daniel.

Hoes van de officiële eerste opname van 'Porgy & Bess', 1951 Hoes van de officiële eerste opname van "Porgy & Bess", uit 1951. Hoesontwerp: Lewis Daniel


Het kan soms raar lopen. Na wat zoeken - wat is Internet toch een prachtig medium! - vond ik op soundfountain.com een uiterst informatieve pagina over "Porgy & Bess", met daarop onder andere een afbeelding van de hoes van het album dat ik voor 5 Euro gekocht had.
Ik heb trouwens niets kunnen vinden over Lewis Daniel. Elke tip hierover is welkom!

Wat blijkt: het betreft hier



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op dinsdag 6 januari 2009

De man die Eric Clapton leerde zingen

Misschien herken je het wel: je hebt al jaren een of meerdere albums in je platenkast staan die je niet draait omdat je hoofd er niet naar staat, het album in je herinnering niet zo goed is, je de artiest eigenlijk niet zo goed kent, verzin maar een reden.

Hoes van 'Delaney & Bonnie & Friends On Tour with Eric Clapton' 'Delaney & Bonnie & Friends On Tour with Eric Clapton', uit 1970
Een jaar of zes, zeven geleden kocht ik het album "Delaney & Bonnie & Friends on Tour with Eric Clapton". Ik weet eigenlijk niet meer waarom ik het kocht. Het kan de op de hoes prijkende naam van Eric Clapton geweest zijn. Het kan de indrukwekkende lijst met muzikanten geweest zijn. Naast Delaney Bramlett (gitaar en zang) en zijn vrouw Bonnie (zang) zijn dat de al genoemde Clapton (lead gitaar), Dave Mason (gitaar - Traffic, Jimi Hendrix), Carl Radle (bass - Eric Clapton, Duane Allman), Jim Gordon (drums - Carpenters, Beach Boys, CSN&Y, co-auteur van Layla samen met Clapton), B. Whitlock (ooit begonnen met piano spelen in de beroemde Stax studios - George Harrison, Joe Cocker), Jim Price (trompet, trombone - Rolling Stones, Clapton), Bobby Keys (saxofoon - The Who, Rolling Stones), Tex Johnson (conga, bongo drums) en Rita Coolidge (zang). De productie was in handen van ondermeer Ahmet Ertegun (die in 1970 samen met Jerry Wexler Atlantic Records oprichtte). Radle, Gordon, Whitlock en Clapton vormden in 1970 de groep Derek and the Dominos.



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op zondag 4 januari 2009

Vittorio Grigólo, een stem uit de hemel

De laatste vijf jaar is het genre 'popera', waarmee een crossover genre van klassiek en pop wordt bedoeld, sterk in opkomst.

Hoes van het album 'In the Hands of Love' van Vittorio Grigólo Het album "In the Hands of Love" van Vittorio Grigólo, uit 2006
Het genre wordt vertegenwoordigd door groepen en artiesten als Andrea Bocelli, Il Divo, Josh Groban, Rhydian Roberts (de Britse X Factor 2007 finalist uit Wales) en Vittorio Grigólo (klemtoon op de tweede lettergreep), om er maar een paar te noemen. Die laatste bracht in maart 2006 zijn debuut CD "In the Hands of Love" uit. Ik had nog nooit van hem gehoord tot mijn vriendin afgelopen weekeinde in een van Rotterdam's grote CD/Hi-Fi/Computer/Witgoed zaken haar ogen liet vallen op de hoes van deze CD die een knappe 29-jarige jongeman laat zien, geheel in de hoes-stijl die de popera artiesten zo kenmerkt:



Lees verder/Read more
»

gepubliceerd op donderdag 1 januari 2009

Gelukkig Nieuw Jaar

Alle bezoekers van mooiMuziek wens ik veel geluk, veel wijsheid, veel liefde en veel gezondheid toe in 2009. Maar bovenal wens ik iedereen heel veel goede muziek!

De iene hef baat bij ‘n borrel of twee
De ander hef baat bij mooi weer
Mar ien ding is bij elk mens geliek
We hebben allemaol baat bij muziek

Uit "Baat Bij muziek" van het album "Allennig II" van Daniel Lohues


Mattijs