Adele at North Sea Jazz Festival 2009

NL: Adele op North Sea Jazz Festival 2009  

Adele op North Sea Jazz Festival 2009

Deze week maakte de organisatie van North Sea Jazz 2009 bekend dat ook Adele op zal treden op het bekende festival.

De jonge, zeer getalenteerde Engelse zangeres Adele won dit jaar maar liefst twee Grammy’s. Haar debuutalbum "19" werd in 2008 platina en stond maar liefst vijf weken op nummer 1 in de Album Top 100. De afgelopen anderhalf jaar bestormde ze de hitlijsten met haar singles "Hometown Glory", "Chasing Pavements" en meest recentelijk de Bob Dylan cover "Make You Feel My Love". De 21-jarige zangeres heeft in haar prille carrière reeds gewerkt met beroemde producenten als Jim Abiss, Eg White en Mark Ronson.

De Britse zangeres Duffy zal ook optreden op het NSJ 2009.

Adele will be performing at North Sea Jazz 2009

This week the organization of North Sea Jazz 2009 announced that Adele will be performing at the renowned festival.

The young and very talented English singer Adele won no less than two Grammy's this year. In 2008 her debut album "19" turned into platinum and topped the Album Top 100 for no less than five weeks. The past year and a half she stormed the charts with her singles "Hometown Glory", "Chasing Pavements" en most recently with the Bob Dylan cover "Make You Feel My Love". In her young career the 21-year-old singer already colaborated with famous producers such as Jim Abiss, Eg White and Mark Ronson.

British singer Duffy will also perform at the NSJ 2009.

Info:

• Web: Adele's pretty website

Lees verder/Read more »

Kaarten North Sea Jazz 2009 te koop vanaf 9 mei

BB King treedt op tijdens het North Sea Jazz Festival 2009; zijn beeltenis is te zien in de 'header' van northseajazz.com

Even een kleine reminder voor de liefhebbers: op woensdag 6 mei wordt het gehele programma van North Sea Jazz 2009 bekend gemaakt. En drie dagen later, op zaterdag 9 mei, start de reguliere verkoop. Vanaf die dag kan men dagkaarten kopen voor 75 Euro. Tot die tijd zijn kaarten nog met korting te koop in de 'Early Bird Ticket Sale'.

Dit jaar zal de beroemde gitarist en zanger George Benson tijdens een bijzonder concert een eerbetoon brengen aan Nat King Cole, de legendarische jazz-zanger, pianist en songwriter die in 1965 overleed. Naast Benson zullen ondermeer de volgende artiesten optreden: Burt Bacharach, John Scofield, het Anthony Braxton Diamond Curtain Wall Trio, McCoy Tyner feat. Bill Frisell, Duffy, Herbie Hancock & Lang Lang, James Taylor en Jamie Cullum. Heel bijzonder is natuurlijk dat BB King zal optreden. De 83-jarige bluesgitarist is zo'n grote legende; die mag je natuurlijk gewoon niet missen!
En ook Gino Vanelli, de Canadese jazz-rock zanger en multi-instrumentalist die al weer een tijd woonachtig is in Nederland, is weer van de partij. Hij laat dit weten via zijn blog op northseajazz.com.

Mooimuziek durft hier trouwens nog wel een gokje te wagen met de voorspelling dat Sabrina Starke dit jaar ook op North Sea Jazz staat. Vorig jaar was ze al te horen in North Sea Jazz Around Town. Als Rotterdamse is ze er dit jaar natuurlijk gewoon bij. Ik sta vooraan! Ik hoop wel dat ze haar dan niet op dezelfde dag en tijd als Duffy programmeren, of BB King of Burt Bacharach of Gino Vanelli of.... Zucht, zoveel mooie muziek, zoveel keuzes!

George Benson opent North Sea Jazz 2009 tijdens het Grolsch North Sea Jazz Gala op 8 juli om half acht 's avonds, waarvoor apart kaarten aangeschaft moeten worden. Het North Sea Jazz Festival zal dit jaar worden gehouden op 10, 11 en 12 juli, natuurlijk in het Ahoy complex in Rotterdam.

Info:

• De website van North Sea Jazz
  

Lees verder/Read more »

Susan Boyle, huisvrouw

Susan Boyle zingt "I Dreamed A Dream" uit de musical "Les Misérables"

Susan Boyle is een huisvrouw van zevenenveertig. Op het sterfbed van haar moeder beloofde ze haar mee te zullen doen aan een talentenjacht. Dus schreef ze zich in voor 'Britain's Got Talent'.

Klik hier voor het optreden. Laat je overrompelen. En houd in gedachten: wie het laatst lacht, lacht het best!

Hier wordt ik zó blij van. Groot Brittannië heeft talent!

Info:

• Video: Susan Boyle bij 'Britain's Got Talent'
  
• Audio: Susan Boyle zingt 'Cry Me A River', de opname is uit 1999
  
• New York Times: 'Unlikely Singer Is YouTube Sensation' (en)
  
• Wikipedia: Susan Boyle

Lees verder/Read more »

Sabrina Starke treedt op tijdens Dunya Festival 2009

Poster van het 'Ortel Dunya Festival' 2009

Op zondag 31 mei zal Sabrina Starke optreden tijdens de 32e editie van het wereldpodiumkunstenfestival Ortel Dunya Festival, kortweg Dunya.

Het festival staat dit jaar voor een groot deel in het teken van Brazilië. Artiesten en bands die al zijn aangekondigd zijn: Pedro Luis e a Parede, SpokFrevo Orquestra (een 18-koppige bigband), Hamilton de Holanda en Marcos Suzano. En natuurlijk kun je daarnaast ook dit jaar weer genieten van de lekkerste hapjes, de relaxte sfeer, het publiek, de vele fleurige en geurige standjes en het heerlijke weer (fingers crossed).

Dunya vindt plaats in het Park bij de Euromast in Rotterdam en duurt van 1 uur 's middags tot 10 uur 's avonds. De toegang is geheel en al gratis (ja, je leest het goed: al deze muzikanten geheel voor noppes!).

Info:

• de website van het Ortel Dunya Festival

Lees verder/Read more »

JaR, where Steely Dan is never far away

Klik hier voor de Nederlandstalige recensie van "Scene 29"  

JaR, in de voetsporen van Steely Dan

Voordat ik met deze recensie begon heb ik een van de ongeschreven wetten van recensenten gebroken. Ik heb andere recensies van het album gelezen, voordat ik nog één maat van datzelfde album gehoord had. Wat me daarbij opviel was dat al die artikelen de nieuwe cd "Scene 29" van JaR vergelijken met de muziek en het specifieke geluid van Steely Dan.

Toen de cd vorige week eindelijk op de deurmat viel was ik dan ook bang dat ik niet een nieuw album van een nieuwe band zou horen, maar een nieuw album van een oude band. En feitelijk klopt dit ook, als je weet wat Jay Graydon en Randy Goodrum beide allemaal al gedaan hebben

Zonder overdrijving kan gesteld worden dat Jay Graydon een van de grondleggers is van de 'Westcoast Music', samen met mensen als David Foster (de producent), Bill Champlin, de mannen van Toto en anderen. Hij heeft samengewerkt met artiesten en bands als The Jackson Five, Cheap Trick, Christopher Cross, Ray Charles, Cher, Joe Cocker, Marvin Gaye, Hall & Oates, Art Garfunkel, Manhattan Transfer en Dionne Warwick.
De naam van Randy Goodrum is wellicht iets minder bekend. Maar hij is de man die (mede-)verantwoordelijk is voor hits als "You Needed Me" (Anne Murray), "I'll Be Over You" (Toto), "20-20" (George Benson) en "If She Would Have Been Faithful" (Chicago). Zijn nummers zijn onder meer opgenomen door artiesten als Gladys Knight, Christopher Cross, Ray Charles, Chakka Kahn, Mark Knopfler, Michael McDonald, Rita Coolidge, Al Jarreau, Natalie Cole, The Commodores, Dusty Springfield, Michael Bolton, David Pack, Agnetha Faltskog (Abba), The Jefferson Starship en Isaac Hayes.

Dus achteraf gezien had ik me geen zorgen hoeven maken. En inderdaad, dit album klinkt dan ook in het geheel niet als een album van een oude band. Dat wil niet zeggen dat de composities, het gebruik van 'bass lines', het geluid van de toetsenborden en de samenzang niet aan het geluid van Steely Dan doen denken. Sterker nog, daar doet het bij elk nummer aan denken. Maar toch klinkt het niet als een 'remake' van oud Steely Dan materiaal. JaR is duidelijk een klasse apart.

Net zoals de muziek van Steely Dan, heeft ook de muziek van JaR duidelijke jazz invloeden, hetgeen je hoort aan de complexe akkoorden en de jazzy bas. Maar tegelijk is de muziek funky en vol soul. Het nummer "Esquire" is hiervan een uitstekend voorbeeld. "Make Somebody" begint met een ontzettend funky synthesizer, maar ontwikkelt zich in een jazz-rock nummer met een fantastische gitaar solo. "Your Heartbreak" laat die zo typische wat intellectuele 'Steely Dan'-achtige songteksten horen.
Hieronder een 'the making of' van dit nummer:
ZIE DE ENGELSTALIGE TEKST HIERONDER voor de video

Graydon bewijst zich ook op dit album de meester gitarist die we kennen. Zijn solos staan met alle zes de snaren stevig in de traditie van de Powerpop. Ze zijn origineel, ingenieus en een feestje voor je oren. Wat kan die kerel spelen! Het orgeltje kreunt en schreeuwt zonder dat het overigens weer teveel 'soul' heeft voor dit soort muziek. Het straalt van alle nummers af dat Graydon en Goodrum veel lol hebben gehad terwijl ze aan dit album werkten.

De productie is heel zuiver met een geluid dat zich alleen laat omschrijven als 'vers' en 'puur'. In die grote kwaliteit verraden zich het vakmanschap en - als ik zo vrij mag zijn - de leeftijd, of beter wellicht, de muzikale volwassenheid van beide producers.

Uiteindelijk maakte het album net zoveel indruk op me als Donald Fagen's "The Nightfly" in 1982. En zoals we weten vormt Fagen samen met Walter Becker de kern van Steely Dan. En klonk "The Nightfly" nou zo vreselijk anders dan het beste werk van Steely Dan? Nou, nee, niet echt. Maar het is wel een van de beste albums van die tijd. Daarom is het wellicht ook beter om "Scene 29" te vergelijken met "The Nightfly", dan met het werk van Steely Dan.

"You guys have taken the torch from Steely Dan and have run miles and miles ahead"
- Steve Lukather

Ik denk dat "Scene 29" zich in dezelfde klasse bevindt. Het wordt denk ik geen bijzonder populair album. Maar je kunt er maar beter voor zorgen dat het in je platenkast staat, als je als muziekliefhebber nog serieus genomen wilt worden!

Is het album je geld waard? O jawel, dat is het zeker. Het mag dan geen innovatief album zijn en het zal ook wel niet in de poplijsten terecht komen. Maar als je graag luistert naar geweldige popmuziek, naar fantastisch gitaarspel, naar muziek die duidelijk met plezier gemaakt is en naar een album dat fantastisch is geproduceerd en samengesteld, koop dan nu meteen "Scene 29" van JaR!

Info:

• Web: JaR's home on the web
  
• Web: Officiële homepage van Jay Graydon
  
• Web: Officiële homepage van Randy Goodrum
  
• Audio Luister naar een interview (en) met Jay Graydon op Inside MusiCast

'Scene 29' by JaR. Release: 2008
JaR are: Jay Graydon and Randy Goodrum

Actually, before I started writing this review, I did the unthinkable. I crossed a line that serious reviewers all over the world know is sacred. I read some reviews of the album I was going to review before listening to even one note on the album. And what stuck to my mind most is that all of them compared JaR's new album "Scene 29" to the sound of Steely Dan.

So, when I finally found the album on my door mat last week I feared I would not discover a new album by a new band, but rather a new album by an old band. Knowing where both Jay Graydon and Randy Goodrum come from, for they are JaR's band members, one might reason that this is factually correct.

It is no exaggeration to state that Jay Graydon is one of the founders of 'Westcoast Music', together with the likes of producer David Foster, Bill Champlin, the guys from Toto and others. On Jay's list of merits are artists and bands such as The Jackson Five, Cheap Trick, Christopher Cross, Ray Charles, Cher, Joe Cocker, Marvin Gaye, Hall & Oates, Art Garfunkel, Manhattan Transfer and Dionne Warwick.
Randy Goodrum's name may be a bit less known. But he's the guy responsible for (co-)writing hits like "You Needed Me" (Anne Murray), "I'll Be Over You" (Toto), "20-20" (George Benson) and "If She Would Have Been Faithful" (Chicago). His songs have been recorded by such artists as Gladys Knight, Christopher Cross, Ray Charles, Chakka Kahn, Mark Knopfler, Michael McDonald, Rita Coolidge, Al Jarreau, Natalie Cole, The Commodores, Dusty Springfield, Michael Bolton, David Pack, Agnetha Faltskog (Abba), The Jefferson Starship and Isaac Hayes, to name just a few.

So, in hindsight I need not have worried. And indeed, this new album does not at all sound like the album created by an old band. Sure, their compositions, their use of bass lines, the sound of their keyboards and their 'close harmony'-type singing, even some of their lyrics, all have 'Steely Dan' written all over them. In big bold capitals in fact. But that does not make it a remake of their work. In fact, JaR is in a league of their own.

Similar to Steely Dan, the music of JaR is very jazz-influenced, as is witnessed by its complex chord structures, and its jazzy bass lines. But at times it also is funky and soulful. The song "Esquire" is a great example of this. The song "Make Somebody" starts off with a very funky synthesizer, evolving into a jazz-rock song with a steamy guitar solo. "Your Heartbreak" features those intelligent 'Steely Dan-type' lyrics and organ-sound that many reviewers talk about.
Below is a video of 'the making of' of this song:

The making of "Your Heartbreak", a song from the album "Scene 29", by JaR. Release: 2008

Graydon proves to be the master guitarist that people know him to be. His guitar solos have their roots deeply embedded in the best of Powerpop traditions. They are witty, original and ingenious and a party for your ears. This guy can play! The organ can puff and screach without becoming too soulful for this type of music. It is obvious that Graydon and Goodrum have thouroughly enjoyed making this album.

The album's production is pristine with a sound that is 'fresh' and 'pure'. It is this quality that betrays the craftsmanship and - dare I say it - age or rather musical maturity of both producers.

In the end, the album stuck with me like Donald Fagen's "The Nightfly" did in 1982. And as we all know, Fagen is one of Steely Dan's core members, together with Walter Becker. Did "The Nightfly" actually sound completely different from Steely Dan's best work? No, not really, but it did stick out as one of the era's best music albums. And maybe that is why it is better to compare "Scene 29" with "The Nightfly", rather than any of Steely Dan's original work.

"You guys have taken the torch from Steely Dan and have run miles and miles ahead"
- Steve Lukather

I think that "Scene 29" is in the same league there somewhere. It may not become a wildly popular album, but you'd better make sure it's in your collection, if you are to be considered a serious music lover!

So, in the end, is the album your money's worth? Yes, it most definitely is. It may not be innovative and it may not get into the pop charts. But, if you are interested in some great pop tunes, in some real fine guitar playing, in listening to music that its creators obviously have had fun creating and in hearing a fantastically produced and engineered album, then get off your chair and buy "Scene 29" by JaR right now!

Info:

• Web: JaR's home on the web
  
• Web: Official homepage for Jay Graydon
  
• Web: Official homepage for Randy Goodrum
  
• Audio: Listen to an interview with Jay Graydon on Inside MusiCast
  
• Web: Read this review in Dutch at Ciao Shopping

Lees verder/Read more »

Anatevka, zonder Henk Poort

Hoes van het album met opnamen van de 'nieuwe' musical "Fiddler on the Roof" uit 1964.
De Israelische acteur Chaim Topol (1935) vertolkte de rol van Tevye in de eerste uitvoering van de musical. In het begin van 2009 trad hij wederom op als Tevye in een afscheidstoernee.

Zondag was een heerlijke dag met de belofte van zomer in de lucht. Het ijsje bij Capri smaakte als vanouds heerlijk en de saté bij buurman Satébar was ook uitstekend, al genoot ik zo mogelijk nog meer van mijn allereerste terras-biertje van het jaar. Na een wandeling van de Satébar via het Maritiem openluchtmuseum, de Rotter- damse 'Walk of Fame' en de Willemsbrug naar het Nieuwe Luxor zegen wij nog even neer op het terrasje aan de achterkant van het theater.

Mijn lief en ik hadden net de cappuccino voor onze neus toen we een aantal mensen verderop hoorden roepen "Complimenten Paul!". We vingen een glimp op van Paul Vaes, een van de musicalsterren van de musical Anatevka, die op het punt stond de artiesteningang in te gaan.
Later, vlak voor het begin van de voorstelling, werd meegedeeld dat Vaes de rol van Tevye zou vertolken in de plaats van Henk Poort.

Decor

Ook bij deze voorstelling was veel zorg besteed aan het decor. Het decorontwerp, in handen van Paul Gallis, blonk uit in een soberheid waar duidelijk aandacht aan was geschonken. De manier waarop uit het podium zelf deuren en tafels omhoog werden getrokken en door luikjes in het podium het zand, de geboortegrond van Tevjes dochters, toegankelijk gemaakt werd, is bijzonder vernuftig! En bovendien leidt het de aandacht van het publiek niet af van wat er gebeurt op het toneel.

Historie en traditie

Dat "Anatevka" bekend staat als een vrolijke musical is terecht. Tegelijk is hij niet gespeend van melancholie en emotie. Daarmee is het verhaal stevig verankerd in de traditie van Joodse humor en de recente historie van het Joodse volk.

 Klik hier voor het verhaal van Anatevka  

Het verhaal van Anatevka is gebaseerd op het boek "Tevye en zijn dochters" uit 1894 van de Russisch-Joodse schrijver Sholom Aleichem. Jerry Bock schreef de muziek en Sheldon Harnick schreef de tekst voor de musical, onder de titel "Fiddler on the roof", in het begin van de jaren zestig.
Deze titel is ontleend aan een schilderij van Marc Chagal. Chagal, een Jood van geboorte, maakte veel schilderijen van het Joodse leven in Oost Europa. De vioolspeler (fiddler) op veel van die schilderijen staat voor de traditie en de vrolijkheid die zo kenmerkend zijn voor de Joodse gemeenschap, terwijl hun bestaan er een is van onzekerheid en vervolging. Het schuine dak (the roof) verbeeldt de moeite die de gemeenschap heeft zich staande te houden temidden van alle veranderingen en onzekerheden.

Anatevka is de naam van het Russische dorpje waar het verhaal van Tevye en zijn gezin zich afspeelt. De arme melkboer Tevye is opgegroeid in de betrekkelijke rust en bescherming van de Joodse gemeenschap in het dorp Anatevka. Net zoals zijn ouders verwacht hij zijn gezin zekerheid te kunnen bieden en zijn dochters in de traditie te zien trouwen die hem zo na aan het hart ligt.
Als echter eerst zijn oudste dochter Zeitel en daarna ook zijn tweede dochter Hodel en derde dochter Chava zich met hun keuze voor een echtgenoot - een keuze voor liefde en niet voor traditie - aan het gezag van hun vader onttrekken, wordt het geduld van Tevye danig op de proef gesteld.
In zijn openlijke discussies met God blijft zijn geloof steevast overeind, maar hij vraagt zijn gesprekspartner regelmatig waarom deze hem zo op de proef stelt: "Moet ik alles verloochenen waar ik in geloof?" en "Kan ik mijn geloof, mijn volk de rug toekeren? Als ik zover moet buigen dan breek ik."

Het is aan de hoofdrolspeler om in de figuur van Tevye overtuigend het conflict gestalte te geven tussen de Joodse tradities en de liefde voor zijn dochters. En dat is voorwaar geen eenvoudige taak. Het gevaar van overacting ligt dan al gauw op de loer. Het was een val waar Vaes niet in trapte.
Daartussendoor speelt dan ook nog de historie van het Joodse volk aan het begin van de twintigste eeuw, de diaspora, de pogroms en vervolgingen, het uiteenvallen van gezinnen, de emigraties naar Amerika. Het speelt niet op de voogrond, maar het is wel een belangrijk en onlosmakelijk onderdeel van het verhaal. Het zorgt bovendien voor een aantal ontroerende momenten in de overigens zeer vrolijke musical.

Vertolking

Van alle mooie en krachtige stemmen op dat toneel - en er waren er veel! - vielen met name die van de oudste drie dochters mij op: Babette Holtmann (Tzeitel), Sophie Veldhuizen (Hodel) en Madelon van der Poel (Chava). Ze zongen zuiver, helder, fris, vol emotie. Ik heb er echt van zitten genieten. Zij werden gedragen door de kwaliteit van de gehele cast. Er zat niet één valse noot bij, het tienkoppige orkest was prachtig en de muziek klonk uitstekend, daar zorgt de uitstekende akoestiek in het Nieuwe Luxor wel voor.

Paul Vaes als Tevye

Natuurlijk keek iedereen uit naar de vertolking van "Als ik toch eens rijk was". Elke acteur na Lex Goudsmit heeft het hier moeilijk mee, omdat deze de lat immers wel zeer hoog heeft gelegd. En laat ik voorop stellen: ik vond de vertolking door Paul Vaes zeer goed en geslaagd. Maar onwillekeurig ga je toch met Goudsmit zitten vergelijken: jammer dat hij hier niet... en waarom doet hij daar dat... ? Eerlijk is dat natuurlijk niet. En dan verving Vaes ook nog eens Henk Poort die de rol van Tevye al een aantal keren meesterlijk vertolkte. Ach, laat ik niet flauw doen, maar volstaan met te zeggen dat Vaes een groot compliment verdient met de manier waarop hij Poort vervangt. En dat meen ik!
En dat hij onder die omstandigheden zijn tekst niet helemaal onthoudt (zijn vrouw Golde had twee keer een dubbele onderkin), ach, het zij hem vergeven.

Wat me echt bij bleef was het vrolijke karakter van de musical. Niet alleen Sholom Aleichem met een mooi verhaal, en het duo Jerry Bock (muziek) en Sheldon Harnick (muziekteksten) met de vertolking van de typisch Joodse humor, maar ook de regisseur (Frank van Laecke) en de acteurs die bovendien geloofwaardig de problemen van een Joodse gemeenschap in Tsaristisch Rusland doen herleven, zetten hiermee een grote prestatie neer.

Mijn lief en ik hebben genoten van een heerlijke avond uit. Onze dank gaat naar de cast van Anatevka. En Henk Poort, al vanaf 29 maart thuis wegens verrekte kniebanden, wens ik van harte beterschap; hij weet nu in ieder geval dat zijn toneeldochters in goede handen zijn!

Lees verder/Read more »

Putumayo presenteert grote schoonheid uit India

De nieuwe cd "India" van Putumayo

Het is knap hoe het Putumayo steeds weer lukt om interessante cd's uit te geven. Met muziek uit India begeven ze zich natuurlijk enigszins op glad ijs. De muzieksoort is zo volkomen anders dan de 'traditioneel' Westerse muziek, dat het beluisteren ervan een onbevooroordeelde geest vereist. Het feit dat de tekst niet te verstaan is en de instrumenten ons grotendeels vreemd zijn maakt dit voor velen niet makkelijk.

Bovendien blijkt Indiase muziek ook te lijden te hebben van vooroordelen. Ook ik, daar kom ik eerlijk voor uit, liet de cd met gemengde gevoelens mijn cd-speler inglijden.
Het eerste nummer op de cd maakt echter meteen duidelijk dat de duivelskunstenaars van Putumayo uitstekend geslaagd zijn in hun opzet hun liefde voor muziek te delen met de rest van de wereld. Ik werd meteen verrast door Bombay Jayashri, waarvan ik door de tekst in het boekje verwacht had dat zij een typisch klassiek Indiaas nummer zou laten horen. Haar muziek weet echter instant de juiste toon aan te slaan en grijpt meteen je aandacht.
In dit nummer gebruikt Jayashri de veena, een uit hout gesneden luit met zeven snaren en twee kalebassen die dienen als resonantiekamer. Het geluid van de veena in combinatie met het ritme zorgt voor een sfeer die niet zou misstaan op de betere lounge-cd.

Het tweede nummer begint met een zeer Westers aandoende piano. De stem van zangeres Swati Natekar past daar wonderschoon bij. Het mooie is dat ik wilde opschrijven dat ik in gedachten een droomlandschap voorbij zag trekken. En wanneer ik de hoes bekijk lees ik dat het nummer "Khwaab" heet: "Droom". Zo zie je maar: muziek is een universele taal.

Ook het derde nummer heeft duidelijk Westerse invloeden. Niet gek ook, als je leest dat de artiest, Sanjay Divecha, ondermeer heeft opgetreden met Carlos Santana en Michael McDonald. In het boekje staat een stuk van de tekst afgedrukt: "She speaks to me / Teases / Then hugs and languorouslylanguorously: smachtend sighs / All this / With her eyes".
Ja, ik krijg daar kippenvel van. Een prachtig nummer bovendien!

Bij het vierde nummer denk je even dat een groep Westerse middeleeuwse muzikanten in de studio heeft plaatsgenomen. Wat blijkt, Uma Mohan is geschoold in de klassieke CarnaticCarnatic: klassieke muziek uit het zuiden van India, met een nadruk op vokale melodieën muziek traditie, waarmee ze de Indiase spiritualiteit verkent. Haar ode aan de Hindu god Shiva, "Shiva Panchakshara Stotram/Shiva Shadakshara Stotram", toont het spirituele aspect van Indiase muziek dat Westerse musici al inspireert sinds de Beatles in de jaren zestig vol overtuiging de transcendente meditatie omarmden.
Dit nummer is een pareltje temidden van een album vol edelstenen.

Allah Rakkhha Rahman lukt het om een Indiase sfeer neer te zetten met het nummer "Tere Bina" dat wat mij betreft deze zomer uit cabrio's en vanaf terrasjes Nederland in mag knallen. Het is dat ik het niet versta, maar ik zou het graag kunnen meezingen.

De accoustische gitaar en tablatabla: een set Indiase handdrums, waarvan één klein en de ander iets groter; ze worden gebruikt in klassieke, populaire en religieuze muziek in "Nagumomo" combineren prachtig met de stem van Susheela Raman. Raman is een klassiek geschoolde singer-songwriter die haar klassieke opvoeding regelmatig laat kruisbestuiven met muzikanten uit cultureel zo diverse landen als Kameroen, Roemenië en Griekenland. Het is goed te horen dat deze zangeres uit Londen ook de rock 'n' roll, blues en jazz een warm hart toedraagt.

Natuurlijk komt ook Bollywood aan bod. Actrice / danseres / zangeres Rajeshwari Sachdev is een Bollywood beroemdheid. Ze zingt een nummer uit de Bollywood film "The Perfect Husband". Deze film is een romantische komedie, die handelt over de rol van vrouwen in de traditionele Indiase maatschappij.
In het nummer "Maavan Te Tiyan" bezingt ze op een prachtige melodie met een indringende baslijn de vaak nog moeilijke situatie waarin moeders en dochters in India zich bevinden: "Father's house is like a bird's nest / One day the birds will fly out / The flight is going to be very far flung / We won't come back mother / Mother, why did you give birth to daughters?"
Dit is ook werkelijk een prachtig nummer.

Om de muziek en de teksten wat toegankelijker te maken is extra veel aandacht besteed aan het bijbehorende boekje. De begeleidende teksten voor alle tien nummers op dit album zijn afgedrukt in het Engels, Spaans en Frans. Er is een woordenlijst meegeleverd waarin een beschrijving gegeven wordt van de gebruikte instrumenten. En bovendien is achterin het boekje een recept afgedrukt van de Indiase top-kok Suvir Saran. Let op vetvlekken!
Tot slot wordt ook nog 1 procent van alle opbrengsten van de cd geschonken aan de 'India Foundation for the Arts'.

"Guaranteed to make you feel good!" is de slagzin van Putumayo. Met deze prachtig geproduceerde cd is dat beslist niets teveel gezegd!


Info:

• carnatic: klassieke muziek uit het zuiden van India, met een nadruk op vokale melodieën
  
• tabla: een set Indiase handdrums, waarvan één klein en de ander iets groter; ze worden gebruikt in klassieke, populaire en religieuze muziek
  
  
• De website van Putumayo
  
• Bestel de cd online bij Putumayo of bij bol.com
  
• Kijk eens op de website van top-kok Suvir Saran voor nog meer recepten om bij te watertanden of zelf uit te proberen
  
• Ga naar Beat of India voor meer informatie over Indiase muziek

Lees verder/Read more »

Virus Blues

"Life on the Internet" van James Forman, uit 2004. Uitgekomen op het label Carpe Diem

Het Conficker virus heeft de afgelopen 24 uur niet veel kwaads aangericht. De voorspellingen zijn evenwel dat de snelheid van internet, voelbaar voor ons allemaal, er wel negatief door beïnvloed zal worden.

De virus blues werd echter al veel eerder gezongen, en wel door de Amerikaanse jazz muzikant James Forman. Op zijn album "Life On The Internet" staan nummers met titels als "Chatroom Rendezvous", "E-Shop Shuffle", "You've Got Mail" en "Cybersex". Het nummer "The Virus Blues" heeft een Steely Dan-achtige feel.

Het is een vrolijk en licht album met grappige teksten. James Forman werd in 2004 wel de nieuwe Cole Porter genoemd. Ondanks deze niet geringe associatie hebben we internationaal nog niets van hem gehoord.

Of dat jammer is kun je zelf online beoordelen. Ik ben blij dat ik hem tegen ben gekomen. Op deze audio-link naar "The Virus Blues" kun je veilig klikken. Doe dat trouwens niet zonder koptelefoon; het nummer begint automatisch te spelen.

Info:
James Forman's 'Bio' op CD Baby (Engels)
Koop James Forman's MP3s online op PayPlay

Lees verder/Read more »

Marvin Gaye, 1939 - 1984

Marvin Gaye met een prachtige live uitvoering van "Let's Get It On" tijdens het Montreux Jazz Festival van 1980.

Hij had vandaag 70 jaar moeten worden, maar the legend lives on...

Lees verder/Read more »