Binnenkort op Mooimuziek

» Verboden Muziek
» De Hemelse X Factor van Rebecca Ferguson

gepubliceerd op donderdag 28 augustus 2008

Why can't I play guitar like that

Een van de beroemdste en zeker muzikaalste intro tracks van een tv serie is Larry Carlton's Theme from Hill Street Blues. Ik kwam daar pas na jaren achter toen in de re run eindelijk de gehele tune bij de aftiteling werd gespeeld en er zich een wonderschone gitaarsolo bleek schuil te houden in het staartje van het themanummer. Larry Carlton is een jazz gitarist die eigenlijk in eerste instantie bekendheid kreeg als sessie muzikant voor o.a. Steely Dan en Joni Mitchell. Toen ik dankzij mijn broer ergens in de jaren tachtig de eerste LP van Lisa Dal Bello kado kreeg kwam ik bij de liner notes weer zijn naam tegen, naast die van andere sessiemuzikanten die op de weergaloze plaat nog aan het begin van hun carrière stonden en later naam maakten als solo muzikant (Michael McDonald) of met hun band (Toto).

Om die reden staat de plaat van Dal Bello voor mij ergens in het episch centrum van mijn muzikale ontwikkeling en volg ik de carrières van die onderhand oude muzikanten nog steeds op een afstand.
Larry Carlton wordt gezien als Jazz gitarist, maar is voor mij toch vooral een man van het mooie geluid en frazering in met name bluesy jazznummers. Voor mij dus niet zo'n Jazz vernieuwer als John Scofield maar wel een ongelooflijk goede jazz-blues gitarist. Geen wonder dan ook dat ik onlangs deze live-opname van hem vond waarin hij samen met gitaargod Robben Ford soleert.
Carlton heeft ook met Steve Lukather van Toto opgetreden, weer zo'n samenwerking waar je je pas jaren later van realiseert dat je die dus ook live had moeten zien. Hier zijn ze samen te horen met het fraaie 'Room 335'.

Ik meen in het akkoordenschema de hit 'Peg' van Steely Dan te horen. Toeval of creatief jatwerk? Hij was in ieder geval niet de gitarist van de solo, zoals blijkt uit de korte docu 'The Making of Peg' waarin ook Michael McDonald weer mag figureren.
Dat 'Room 335' klinkt zo ontspannen en gemakkelijk dat je denkt dat je het zo naspeelt. Ik weet het; arrogantie. Het lukt nog niet met een bezemsteel voor de spiegel, maar toch, met wat meer tijd, toewijding, aandacht... heel veel meer tijd... en toewijding.... zou het stukje solo lukken?
De eerste paar maten dan.
Forget it!
Maar mocht je het willen leren: meester Carlton geeft online gratis les.

blog comments powered by Disqus