Mijn Muziekhelden

Als blokfluiter, gitarist, pianist, organist en trommelaar ben ik helaas schromelijk mislukt. Na mijn laatste verhuizing heb ik dan nog wel het oefen drumstel weer uit de mottenballen gehaald, mét een doos goede voornemens; maar een muziekheld zal ik nooit worden.

Nu hoeft dat ook niet, want muziekhelden zijn er in overvloed.
Neem Lisa dal Bello. Haar eerste, titelloze, LP hoorde ik voor het eerst in 1978 bij een vriend thuis, nadat zijn oudere broer die had meegenomen uit Amerika. Dal Bello had het album het jaar daarvoor - op haar achttiende - geschreven, deels samen met de later beroemd geworden producent David Foster (van ondermeer Celine Dion, Chicago, Whitney Houston, Paul McCartney), die ook dít album produceerde. Vol emotie, passie, funk, spunk, rock, soul en sensualiteit deden de songs van deze Canadese mijn muzikale wereld op zijn grondvesten schudden. En ook na dertig jaar staan ze nog als een huis! Gepassioneerd waren ook de producer, de muzikanten en de zangeres zelf. Haar stem, die dezelfde kracht en expressie heeft als die van Tina Turner en zo warm en elastisch is als die van Oleta Adams, raakt me nog altijd. De muzikale vrijage tussen Lisa dal Bello en David Foster redde mijn muzieksmaak, zo tegen het einde van mijn puberteit, uit de klauwen van de wansmaak. Luister alleen maar eens naar het nummer ‘Stand in your way’; stem, gitaar, drums, ritme, bas, percussie, orgel, alles komt er in samen. Kijk hier voor meer informatie over dit album.

Bij toeval - en onder het slaken van een vreugdeskreet - vond ik de LP rond 1980 terug bij ‘Concerto’ aan de Utrechtsestraat in Amsterdam. Lisa dal Bello werd toegevoegd aan mijn muziekverzameling in het goede gezelschap van ondermeer Kenny Loggins, Boz Scaggs en Bill Champlin, die alle drie trouwens op verschillende momenten in hun carrière albums hebben laten produceren door David Foster.

Natuurlijk is er voor de ware muziekliefhebber niets mooier dan zijn muziekhelden te bekijken en te luisteren naar wat ze het beste doen. In 1984 lukte mij dat met Lisa dal Bello. Helaas zong ze niets van dat prachtige eerste album uit ‘77. Wel kwam haar album Whomanfoursays ruim aan bod. Compleet andere muziek, heel veel synthesizers, maar wat een stem ook toen nog steeds!

Terugkijkend was het eerste album van Lisa dal Bello in feite ook een van de eerste albums van wat later bekend is geworden als Toto (van mega hits ‘Africa’ en ‘Rosanna’), toentertijd nog onbekende studio muzikanten. Naast Toto, opgericht in 1978, zijn vooral Kenny Loggins en Boz Scaggs ook in Europa wat bekender geworden. Loggins heeft met Loggins & Messina en later met Michael McDonald (nog zo’n muziekheld!) grote successen beleefd. Boz Scaggs heeft grote internationale hits gehad met onder andere ‘Lido Shuffle’ en ‘We're All Alone’. De begeleidingsband op zijn tournees ter promotie van de albums ‘Silk Degrees’ (1976) en ‘Middle Man’ (1980) bestond voor het grootste deel uit de mannen van Toto. Sterker nog: Boz Scaggs heeft ooit één nummer opgenomen met miss Dal Bello, om het kringetje rond te maken. Dat nummer heet ‘Miss Sun’ en is een onbekend zinderend juweeltje uit de muziekhistorie; het werd geschreven door David Paich, de toetsenist van Toto…
Ook tijdens het live optreden dat ik in 2001 in de Melkweg zag van een grijzende Scaggs bleef dit nummer volledig overeind, inclusief een heerlijk orgeltje! Hij heeft trouwens iets met Missen: het nummer ‘Miss Riddle’, van zijn CD ‘Dig’ uit 2001, is door hem zelf geschreven. Ook dit nummer is zo’n prachtig muzikaal juweeltje, ditmaal met mooi ingetogen altsaxofoon in plaats van zinderend orgeltje.

Overigens, het summum van lekkere orgeltjes is natuurlijk te horen bij mensen als Al Green, Steve Winwood, Billy Preston, Stevie Wonder, Lenny Kravitz, Pointer Sisters, Gladys Knight & The Pips. Maar ook Boz Scaggs hoort thuis in dit rijtje, en nog wel met een eervolle vermelding ook; luister naar ‘Runnin’ Blue’ op de laatste live CD (ook uitgebracht op DVD) en probeer maar eens stil te blijven zitten bij dát orgeltje… onmogelijk! Door muziek kun je werkelijk huilen en lachen tegelijkertijd.
En tjongejonge, wat een muzikanten!