In 1976 bracht Boz Scaggs zijn album "Silk Degrees" uit. Het zou zijn tot dan toe grootste succes worden en wordt door velen nog steeds gezien als het hoogtepunt van zijn carrière. De combinatie van laid-back stijl, poppy R&B en rustige Soul brachten hem zijn welverdiende bekendheid bij het grote publiek. Het zijn zelfs zijn handelsmerken geworden. Bovendien stond hij met dit album aan de wieg, nee, aan de conceptie van dat andere wereldberoemde fenomeen: Toto.
In de muziekwereld wordt bootleg met name gebruikt voor niet-officiele opnamen die, meestal tegen de wil van artiest of platenfirma, op de markt verschijnen. Vaak gaat het dan om illegale concertopnamen.' moest gaan van een concert dat in of vlak na 1976 moest zijn gegeven. Voor 10 euro nam ik 'm mee.
De setlist van "Jump Street Jive Drive" ziet er als volgt uit:
Kant 1
- Lowdown
- You Make It So hard (To Say No)
- What Can I Say
- Might Have To Cry
- Jump Street
- Slow Dancer
- It's Over
- Lido Shuffle
- Dinah Flo
- I Got Your Number
Thuis legde ik de plaat meteen op de draaitafel. Tot mijn verbazing was de lp zelf nog in uitstekende staat met weinig ruis en geen tikken. Daarnaast was ook de opname van verbazingwekkend goede kwaliteit.
De bootlegger had duidelijk zijn best gedaan een kwaliteitsproduct af te leveren. Je zou een opmerking kunnen maken over het te veel aan hoge tonen en het te weinig aan lage tonen - vooral hoorbaar bij de drumpartijen, maar voor een moderne hifi installatie is dat geen obstakel. Bovendien is de opname in stereo en dat is voor een bootleg uit de jaren 70 toch opmerkelijk.
Zelfs de afbeelding op de hoes is met gevoel voor kwaliteit gemaakt. Deze vermeldt tevens het label waaronder deze bootleg is uitgebracht: TAKRL. TAKRL was een van de top bootleggers in de jaren 70, afkomstig uit het zuiden van Californië. Het anagram staat voor "The Amazing Kornyfone Record Label" of "The Amazing Korniphone Rebirth Label".
Helaas is er in tegenstelling tot de aandacht voor kwaliteit die TAKRL aan de dag legde voor de hoes en de persing, geen aandacht besteed aan details over de plaats en de datum waarop het concert is opgenomen.
Na wat snuffelen echter blijkt dat deze uitgave, ondanks het aura van illegaliteit dat bootlegs hebben, als enige bootleg is opgenomen in de lijst van concerten op de site van de 'Boz Scaggs Music Community', de officiële 'Boz Scaggs Fan Site'. En daar staat dat de opname gemaakt is op 7 april 1976 in het 'Roxy Theatre' (gelegen in West Hollywood, Los Angeles, Californië). Het concert maakte deel uit van de officiële Silk Degrees Tour.
Hoewel het jammer - en voor sommige verzamelaars wellicht zelfs irritant - is dat deze gegevens op de hoes zelf ontbreken, wordt dit gemis meer dan goed gemaakt door de kwaliteit van de opname. Nu is dit de enige Boz Scaggs bootleg die ik ken, maar afgaande op de kwaliteit van bootlegs van artiesten als Zappa, Yes en Emerson Lake & Palmer uit de jaren 70 kan ik met een gerust hart zeggen dat een goede kwaliteit van bootlegs uit die tijd een zeldzaamheid genoemd mag worden.
Naast de hoge kwaliteit van de bootleg, is het concert zelf ook uitstekend: Scaggs is in grootse vorm, en wordt duidelijk gedreven door de fantastische band. Het orgeltje van Steve Porcaro is sexy en swingend. Het genie van Jeff Porcaro is al duidelijk aanwezig. Het basje van David Paich is spot on. Ook achtergrondzangeressen Becky Lewis en Phyllis St.James zijn erg goed bij stem. Lido Shuffle en Dinah Flo worden in rap tempo afgewerkt, nadat "What Can I Say" al is omgetoverd tot een funky swingend nummer met Zuid-Amerikaanse invloeden. Zelfs de afsluiter "I Got Your Number", toch nooit een van mijn favoriete Scaggs-nummers, wordt een funky nummer met deze band.
De bezetting is als volgt:
- Kevin Calhoun - percussie
- Dan Ferguson - guitaar
- David Hungate - bas
- Steve Leeds - saxofoon
- Becky Lewis - achtergrond zang
- John Madrid - trompet, flugelhorn
- David Paich - toetsenbord
- Jeff Porcaro - drum
- Steve Porcaro - toetsenbord, synthesizers
- Phylis St. James - achtergrond zang
John Madrid en Jeff Porcaro zijn helaas inmiddels overleden.
Van deze bootleg zijn trouwens twee uitgaven in omloop. Een iets eerdere uitgave heeft een geheel andere binnenhoes. Deze zou gedrukt zijn op blauw papier en een collage van Playboy cartoons tonen. De enige tekst die op de binnenhoes zou staan is "only good Boz songs", een opmerking die mijns inziens overbodig is. Van deze uitgave wordt gezegd dat de kwaliteit nog beter en ruislozer was.
Hoe het ook zij: ik ben TAKRL erg dankbaar dat ik 33 jaar na dato nog kan meeswingen met een zeer memorabel concert, al ben ik wel een tikkeltje jaloers dat hij er bij was en ik niet...
Info:
- Web/Audio: Officiële Boz Scaggs website (waarschuwing: er begint meteen muziek te spelen!)
- Web: een artikel van Alex Henderson over Jump Street Jive Drive op Allmusic
- Web: 'Boz Scaggs Music Community'
- Web: Interview uit 1977 met Boz Scaggs naar aanleiding van het album Silk Degrees, bevat interessant commentaar
0 reacties:
Een reactie posten