Putumayo viert nieuwe release met een Braziliaans feestje in Rotterdam

Op vrijdag 11 september geeft de Braziliaanse nachtegaal Ceumar een concert in de World Music and Dance Center in Rotterdam ter gelegenheid van de nieuwste release van Putumayo: Brazilian Café (verkrijgbaar vanaf 28 juli). Haar prachtige akoestiche nummer "Feliz e Triste" is een van de tracks op deze CD.

De Braziliaanse zangeres Ceumar

De site van het World Music & Dance Center vertelt over Ceumar: "Ceumar kreeg bij haar geboorte een prachtige naam. 'Céu' betekent hemel, 'mar' betekent zee. En zo klinkt haar stem ook: eenvoudig en natuurlijk, nooit opdringerig, aards en hemels tegelijkertijd. Opgegroeid met de Musica Popular Brasileira (MPB) van grootheden als Chico Buarque en Caetano Velosom, waarin invloeden uit de jazz en soul samensmelten met de meer traditionele samba-stijl, vormt deze nu de proteïne van haar eigen muziek. Ook de muziek van haar geboortestaat Minas Gerais - met name die van Milton Nascimento - was vormend voor de eigen stijl die Ceumar ontwikkelde"

De cd 'Brazilian Café' van Putumayo is uitgebracht op 28 juli 2009

Binnenkort volgt op Mooimuziek een bespreking van Brazilian Café. Voor nu kan ik alvast verklappen dat de cd heerlijk klinkt op een zondagochtend; echt een cd met muziek waarmee je je dag alleen maar in goede stemming kunt beginnen!

Dus, zet in je agenda:
concert: Ceumar feat. Mike del Ferro Trio
datum: vrijdag 11 september 2009
aanvang concert: 20.30 uur (deur open 20.00)
afterparty: 22.00 uur met DJ Joãozinho (radio Pulsa Brasil)
toegangsprijs: € 12 (Rotterdampas € 10)
lokatie: World Music & Dance Centre
adres: Pieter de Hoochweg 125, 3024 BG Rotterdam
telefoon: 010-2444 500

Zie de site van het WMDC voor een routebeschrijving.

Info:

• Web: WMDC - Latin Spring: Putumayo Presents Brazilian Café featuring Ceumar
  
• Web/Audio: e-card van de CD Brazilian Café (waarschuwing: er begint meteen muziek te spelen!)
  
• Web: de site van Ceumar

Lees verder/Read more »

Julie Andrews zet Centraal Station Antwerpen op zijn kop!

Gisteren stuurde een kennis mij een link naar een zeer bijzondere video op Youtube. Het commentaar bij de video luidt "Antwerpen Centraal gaat uit zijn dak want Op zoek naar Maria komt er aan! Bekijk hier hoe meer dan 200 dansers en danseressen het station op zijn kop zetten op het klanken van de Sound of Music!"

Ik ben benieuwd wat de video met je doet:

Centraal Station Antwerpen gaat uit zijn dak! 23 Maart 2009

Lees verder/Read more »

Boz Scaggs, "Jump Street Jive Drive"

In 1976 bracht Boz Scaggs zijn album "Silk Degrees" uit. Het zou zijn tot dan toe grootste succes worden en wordt door velen nog steeds gezien als het hoogtepunt van zijn carrière. De combinatie van laid-back stijl, poppy R&B en rustige Soul brachten hem zijn welverdiende bekendheid bij het grote publiek. Het zijn zelfs zijn handelsmerken geworden. Bovendien stond hij met dit album aan de wieg, nee, aan de conceptie van dat andere wereldberoemde fenomeen: Toto.

Boz Scaggs bootleg "Jump Street Jive Drive / Jouncing About in Full Regalia / Recorded Live in Concert". Datum: 7 april 1976

Tijdens een 'snuffelsessie' in een van mijn favoriete tweedehands muziekzaken in Rotterdam vond ik een tijd geleden een mij tot dan toe onbekende LP van Boz Scaggs. "Jump Street Jive Drive" vermeldde de hoes en daaronder "Jouncing About in Full Regalia / Recorded Live in Concert". Gezien het ontbreken van een officieel platenlabel en afgaande op de setlist werd al gauw duidelijk dat het hier om een 'bootlegbootleg: de letterlijke vertaling van het woord bootleg is de kap van een laars. Vroeger werd deze gebruikt om smokkelwaar in te verbergen. De term werd voor het eerst als zodanig gebruikt om de illegale verkoop van alcoholische dranken mee aan te geven tijdens de Amerikaanse drooglegging in de jaren 20 van de vorige eeuw.
In de muziekwereld wordt bootleg met name gebruikt voor niet-officiele opnamen die, meestal tegen de wil van artiest of platenfirma, op de markt verschijnen. Vaak gaat het dan om illegale concertopnamen.' moest gaan van een concert dat in of vlak na 1976 moest zijn gegeven. Voor 10 euro nam ik 'm mee.

De setlist van "Jump Street Jive Drive" ziet er als volgt uit:
Kant 1

1. Lowdown
   
2. You Make It So hard (To Say No)
   
3. What Can I Say
   
4. Might Have To Cry
   
5. Jump Street

Kant 2

1. Slow Dancer
   
2. It's Over
   
3. Lido Shuffle
   
4. Dinah Flo
   
5. I Got Your Number

Thuis legde ik de plaat meteen op de draaitafel. Tot mijn verbazing was de lp zelf nog in uitstekende staat met weinig ruis en geen tikken. Daarnaast was ook de opname van verbazingwekkend goede kwaliteit.
De bootlegger had duidelijk zijn best gedaan een kwaliteitsproduct af te leveren. Je zou een opmerking kunnen maken over het te veel aan hoge tonen en het te weinig aan lage tonen - vooral hoorbaar bij de drumpartijen, maar voor een moderne hifi installatie is dat geen obstakel. Bovendien is de opname in stereo en dat is voor een bootleg uit de jaren 70 toch opmerkelijk.

Zelfs de afbeelding op de hoes is met gevoel voor kwaliteit gemaakt. Deze vermeldt tevens het label waaronder deze bootleg is uitgebracht: TAKRL. TAKRL was een van de top bootleggers in de jaren 70, afkomstig uit het zuiden van Californië. Het anagram staat voor "The Amazing Kornyfone Record Label" of "The Amazing Korniphone Rebirth Label".

Helaas is er in tegenstelling tot de aandacht voor kwaliteit die TAKRL aan de dag legde voor de hoes en de persing, geen aandacht besteed aan details over de plaats en de datum waarop het concert is opgenomen.
Na wat snuffelen echter blijkt dat deze uitgave, ondanks het aura van illegaliteit dat bootlegs hebben, als enige bootleg is opgenomen in de lijst van concerten op de site van de 'Boz Scaggs Music Community', de officiële 'Boz Scaggs Fan Site'. En daar staat dat de opname gemaakt is op 7 april 1976 in het 'Roxy Theatre' (gelegen in West Hollywood, Los Angeles, Californië). Het concert maakte deel uit van de officiële Silk Degrees Tour.

Hoewel het jammer - en voor sommige verzamelaars wellicht zelfs irritant - is dat deze gegevens op de hoes zelf ontbreken, wordt dit gemis meer dan goed gemaakt door de kwaliteit van de opname. Nu is dit de enige Boz Scaggs bootleg die ik ken, maar afgaande op de kwaliteit van bootlegs van artiesten als Zappa, Yes en Emerson Lake & Palmer uit de jaren 70 kan ik met een gerust hart zeggen dat een goede kwaliteit van bootlegs uit die tijd een zeldzaamheid genoemd mag worden.

Naast de hoge kwaliteit van de bootleg, is het concert zelf ook uitstekend: Scaggs is in grootse vorm, en wordt duidelijk gedreven door de fantastische band. Het orgeltje van Steve Porcaro is sexy en swingend. Het genie van Jeff Porcaro is al duidelijk aanwezig. Het basje van David Paich is spot on. Ook achtergrondzangeressen Becky Lewis en Phyllis St.James zijn erg goed bij stem. Lido Shuffle en Dinah Flo worden in rap tempo afgewerkt, nadat "What Can I Say" al is omgetoverd tot een funky swingend nummer met Zuid-Amerikaanse invloeden. Zelfs de afsluiter "I Got Your Number", toch nooit een van mijn favoriete Scaggs-nummers, wordt een funky nummer met deze band.

De bezetting is als volgt:

• Kevin Calhoun - percussie
  
• Dan Ferguson - guitaar
  
• David Hungate - bas
  
• Steve Leeds - saxofoon
  
• Becky Lewis - achtergrond zang
  
• John Madrid - trompet, flugelhorn
  
• David Paich - toetsenbord
  
• Jeff Porcaro - drum
  
• Steve Porcaro - toetsenbord, synthesizers
  
• Phylis St. James - achtergrond zang

Natuurlijk waren David Paich en Jeff Porcaro (door Scaggs aangekondigd als "the wonderful Jeffrey Porcaro") enige jaren later de 'founding fathers' van de band Toto, waartoe ook David Hungate en Steve Porcaro behoorden, samen met lead gitarist Steve Lukather en zanger Bobby Kimball.
John Madrid en Jeff Porcaro zijn helaas inmiddels overleden.

Van deze bootleg zijn trouwens twee uitgaven in omloop. Een iets eerdere uitgave heeft een geheel andere binnenhoes. Deze zou gedrukt zijn op blauw papier en een collage van Playboy cartoons tonen. De enige tekst die op de binnenhoes zou staan is "only good Boz songs", een opmerking die mijns inziens overbodig is. Van deze uitgave wordt gezegd dat de kwaliteit nog beter en ruislozer was.

Hoe het ook zij: ik ben TAKRL erg dankbaar dat ik 33 jaar na dato nog kan meeswingen met een zeer memorabel concert, al ben ik wel een tikkeltje jaloers dat hij er bij was en ik niet...

Info:

• Web/Audio: Officiële Boz Scaggs website (waarschuwing: er begint meteen muziek te spelen!)
  
• Web: een artikel van Alex Henderson over Jump Street Jive Drive op Allmusic
  
• Web: 'Boz Scaggs Music Community'
  
• Web: Interview uit 1977 met Boz Scaggs naar aanleiding van het album Silk Degrees, bevat interessant commentaar

Info over TAKRL:

• Web: Een informatieve pagina over TAKRL met een aantal van de hoezen
  
• Web: De geschiedenis van het TAKRL bootleg label
  
• Web: Een artikel over 'The Amazing Kornyfone Record Label' op Wikipedia

Lees verder/Read more »